Cykl „Tysiąc sztuk awangardowych” to wielopostaciowa medytacja nad wierszem scenicznym i nad praktyką sceniczną wiersza. Jest medytacją wielopostaciową z powodu wielości swoich kształtów i różnorodności występujących w cyklu postaci. I jest to medytacja lekko, bez docisków, intonowana w języku, zarówno w swoich gestach buffo (albo takich, co na błazeństwa wyglądają), jak i w intensywnie obecnych miniaturach o przemijaniu (które na błazeństwa nie wyglądają, ale i w tej grupie sztuk postaciom nie każe się nosić...