Petersburska trylogia. Pierwsze pokolenie, A. Chrzanowska, książka z autografem autora

Bale, rauty, wieczorki literackie, piękne stroje i wyjątkowe miejsca Petersburga. Arystokracja i inteligencja carskiej Rosji. Miłość przerwana wojną. Rany, krew, walka, wojna. Rewolucja, mordy, bezprawie, gniew ludu. Wielka ucieczka z ogarniętej krwawym terrorem Rosji z koncertowym fortepianem, bo jak bez niego żyć?
Losy dwóch połączonych, w następstwie wydarzeń dziejowych, rodzin począwszy od 1914 roku do końca ubiegłego wieku. Saga opowiadająca o losach trzech pokoleń rosyjskich...

Wypędzeni z rodowego gniazda w Petersburgu przez rewolucję październikową Potapowy i Woronieccy osiedlają się w Brześciu w granicach II Rzeczypospolitej. Uczą się żyć w nowym miejscu, nie bacząc na tęsknotę za rodzinnymi stronami. To tutaj Pasza i Ioan poznają się i rozkwita między nimi miłość. Niestety, w życie obu rodów ponownie wkroczyła historia. Rozdarci między czerwonym piekłem a brunatną zarazą oba rody trwają i starają się zachować swoje dziedzictwo, by przekazać je kolejnemu pokoleniu.

Mijają lata i ród Potapowych coraz głębiej zapuszcza korzenie w polską ziemię. Pojawia się kolejne, już trzecie, pokolenie. Niestety i ono doświadczyło zawirowań historii. To Alija, wnuczka Paszy i Ioana, jest świadkiem narodzin Solidarności, jej stłumienia przez reżim komunistyczny, przeżywa internowanie i odzyskanie wolności. Między tymi wydarzeniami próbuje ułożyć sobie życie, znajduje swoją największą miłość i szuka samej siebie.

Trylogia kończy się tam, gdzie się zaczęła – w Sankt Petersburgu, który po latach odzyskał swoją nazwę, tak jak Alija...

Ludzie mają zwyczaj dążyć ku nowemu. Nazywają to nowoczesnością. Uważają, że to, co nowe jest lepsze od starego. Czy tak faktycznie jest? Odpowiedz sam Czytelniku. Ja wiem jedno – bogowie nie umierają, energie nie znikają. Natomiast czy my z nich korzystamy, to już inna sprawa. Możemy zapomnieć o bóstwach starosłowiańskich, im to nie zaszkodzi. One nie są zależne od naszej wiary w nie. Istnieją – potężne, mądre, stare. I bardzo silne. Patrzą na nas zachłystujących się nowoczesnością z politowaniem.
Dostrzec stare siły niełatwo, prosić je o pomoc –...