Pozostawione w rękopisie dzienniki Georga Heyma (1887–styczeń 1912), obejmujące okres od grudnia 1904 do grudnia 1911, przedstawiają formowanie się emocjonalności i twórczości poety wśród zmiennych nastrojów między lirycznym pięknem i grozą natury, głęboko przeżywanymi lekturami, miłosnymi uniesieniami i przejściowymi miłostkami, przekonaniem o sile własnego talentu i zwątpieniem w siebie, przerażeniem postacią świata i myślami o bliskiej śmierci.
Przygotowane przez przyjaciół pośmiertne wydanie wierszy Heyma pt. „Umbra vitae” (Cień życia) wywołało...