Leteroj de Karlo Markso kaj Frederiko Engelso al Ludwig Kugelmann, interalie kun iliaj - en la marksisma diskuto ofte citataj - konkludoj pri iliaj spertoj kun la Pariza Komunumo en la jaro 1871 - la unua provo starigi socialisman socion -, pri la agado de Bakunin kaj de aliaj anar iistoj en la laborista movado kaj kompreneble kelkaj tute privataj leteroj, ekz-e pri la sanstato de Markso.

Markso i tie analizas la evoluon de la situacio en Francujo, kiu ebligis al Luizo Bonaparto, persono kun sufi e dubinda karaktero, fari i imperiestro de la francoj. Engelso skribis pri tiu i verko:

"Kaj efektive i estis genia labora o. Tuj post la evento, kiu surprizis la tutan politikan mondon kvaza fulmo el serena ielo, kiun iuj kun la ta kriego de morala indigno kondamnis, aliaj akceptis kiel savon el la revolucio kaj kiel punon pro ties devoji oj, sed kiun iuj nur mire rigardis kaj neniu komprenis - tuj post tiu evento Markso elpa is per mallonga, epigrama prezento, kiu...