Tradycyjne Budo, czyli "wojenne drogi", to niezwykle interesująca, a praktycznie nieznana na Zachodzie część kulturowej spuścizny średniowiecznej Japonii. Dyscypliny klasycznego budo nie należą do świata sportu, jak współczesne systemy w rodzaju judo, karate czy kendo.

Aikido, judo, karate czy kendo są dziś doskonale znane na całym świecie i cieszą się ogromną popularnością. „Współczesne bujutsu i budo” traktuje o ich historii, celach, metodach treningowych i technikach. Oprócz najbardziej znanych dyscyplin w książce znalazło się również omówienie mniej popularnych systemów używanych przez japońskie wojsko i policję. To jedyna tego rodzaju publikacja na rynku, która powinna dotrzeć do szerokiego kręgu odbiorców ćwiczących japońskie sztuki walki lub po prostu zainteresowanych Japonią.

Tradycyjne bujutsu było produktem niezliczonych wojen domowych, jakie niemal nieustannie nękały feudalną Japonię. Ówczesny wojownik nie tylko musiał wiedzieć, jak efektywnie wykorzystać posiadaną broń, ale też jak przygotować się mentalnie na spotkanie ze śmiercią, bowiem trening bujutsu dotyczył wyłącznie walki na śmierć i życie. W "Tradycyjnym bujutsu" opisano szerzej szesnaście systemów walki: od sposobów posługiwania się mieczem i włócznią, poprzez pływanie i jeździectwo, aż po ninjutsu. Jako współczesny bugeisha, czyli przedstawiciel bujutsu, autor...