To klasyczne już i najlepiej znane z dzieł nestora francuskich historyków Jeana Delumeau (ur. 1923) stara się pokazać, że wbrew rozpowszechnionym przekonaniom renesans nie był wcale „odrodzeniem”. Nic się tam nie „odradzało”, za to wiele rodziło. Renesans nie zrywał ze średniowieczem, lecz je kontynuował – jeśli był nieco mniej religijny, to nie na zasadzie antyreligijnego „odrodzenia”, lecz nowych, bardziej liberalnych prądów. Delumeau nie ogranicza się do sztuki, najbardziej spektakularnego oblicza renesansu, lecz omawia całe spektrum tej kultury z...

Klasyk wśród współczesnych francuskich historyków, Jean Delumeau (ur. 1923) zamierzył sobie opisanie historii tego, co przez stulecia inspirowało ludzkie marzenia: historii ziemskiego raju. Wcześniej badał strach i poczucie winy w zachodniej kulturze. Przejście do studiów nad wizjami szczęśliwości jest wbrew pozorom konsekwentne, ponieważ mieści się w sferze dla tego historyka najważniejszej: „egzystencjalnych” motywacji każących człowiekowi tworzyć kulturę. To właśnie one determinują sens tego, co człowiek robi w historii. Przedstawione tu dzieje pojmowania...

Poezję czytuję rzadko, ale po swojemu, nie od deski do deski, tylko otwierając na chybił trafił, czasem dając się ponieść jakiemuś wątkowi. W ten sposób na dzień dobry dostałem w mordę wierszem Kwatera Ł […] i już mi nie było do śmiechu, prawdę mówiąc, byłem bliższy płaczu.
Potem nie było lepiej, od wiersza do wiersza, o łagodności Rotmistrza, o „dobrych”, ludziach stroniących od historii i prawdy, którym nie przeszkadzają kości, po których stąpają, o krwi Kolumbów w żyłach Warszawy, pieśni dziadowskiej z Krakowskiego Przedmieścia…
I ten, który...