I połowa lat 50. Władza ludowa umacnia się w Polsce, namawia chłopów, posiadających małe gospodarstwa rolne, do wstąpienia do spółdzielni, obiecując również szybką elektryfikację wsi oraz budowę bloków mieszkalnych spółdzielczych. Ludzie jednak ciągle są nieufni wobec zmian, mówi się, że co wybudujesz, podatkami obłożą, czym się pochwalisz, to doniosą komu trzeba, a ci naślą kontrolę. Na tym tle Autorka w sposób barwny i optymistyczny pokazuje wieś Pawłowice, w której mieszkające dwie rodziny: Jasnotów i Rucińskich przygotowują się do ślubu Cześka z...

„Ludzie stamtąd” – to autentyczni ludzie wsi polskiej początku wieku, z samego dna ówczesnego życia polskiego. To służba dworska i bandosi, dziarscy parobcy i dziewki, biedota i wiejskie dziady. (...)

Co Dąbrowską w kondycji tych „ostatnich ludzi”, nieprzynależnych donikąd, żyjących w warunkach surowych, niemal idealnie naturalnych, uderza najmocniej? Niedola, cierpienie, tragizm – i szczęście. (...) Siła krzewiącego się tu życia i jego pochwała muszą być niezmierzone i bezwzględne, jeśli potrafią przezwyciężyć potęgę tutejszej nędzy. (...)

Maria...

Dzienniki z Powstania Warszawskiego są zbiorem zapisków z Powstania pióra siedmiorga pisarzy. Intencją tego opracowania jest poszerzenie wiedzy o wydarzeniach militarnych tamtych czasów. Przywołani w nim autorzy w obliczu Powstania chcieli przede wszystkim przetrwać. Dlatego w ich zapiskach niewiele jest heroizmu dziewcząt i chłopców, którzy tak ofiarnie walczyli i może nazbyt lekkomyślnie ginęli. Wzniosłość i tragedia Powstania zostały tu pokazane inaczej, poprzez pryzmat jednostkowych losów i osobistych tragedii. Stały się one udziałem – co ważne – pisarzy,...