Insan, insan olandan beri, sevda duyqusu, onun en derin, en odlu, en gozel duyqusu olmusdur. Sevda yolunda edilen qehremanliqlar, xariqeler hec ne yolunda olmamis ve olmayacaq da. Bir insanin ayri bir insana sevdasi mocuzeler yarada biler. "Mahnilar Mahnisi" ve ya "Suleyman'in ulu mahnilari" butun zamanlarda insanlarin yaratdiqlari sevda mahnilarinin en gozellerinden, en sirinlerinden ve en unudulmazlarindan biri kimi taninmisdir. Sevda odu ile yanan bu mahnilarin haradan gelmesi bilinmese de, hec zaman soyumayacaqina inanmaq olar.

Hayku, damla kimidir; bir damla, iri ve derin bir suyun nece bir su olduqunu bize bildire bilir. Hayku da heyatin iri, derin ve gizli bir gerceyinden bize xeber verir. Bir ulduz sonu olmayan kosmosdan bir cox sirrler aca biler bize, hayku da insan ruhunun kosmosunun ulduzudur, o kosmosun gizli gerceklerinden en qisa bir yolla bize xeber verir. Hayku, bize heyata derinden ve diqqetle baxmaqi oyredir ve bize deyir ki, en iri gercekleri, en ufaq, en sade nesnelerde tapmaq olar.

Else-Lasker-Schueler alman poeziyasinin en odlu qadin sairi kimi taninmisdir. Derin heyecanlar, cilqin duyqular, rahatsiz, dasqin xeyallar, yaxan hesret, firtinali istek ve arzular onun yaradiciliqini od icinden kecen cox qerib ve benzersiz bir ruh menzeresine cevirmisdir. Schueler'in yaradiciliqi, her bir ciddi poeziya seven insana cox deyerli bir seir dunyasi ola biler.

Her bir insan azad gelir heyata, elleri var, milli dili var, ruhu var. Her bir insan azad bir heyat qursun deye varliga ayaq qoyur. Kimin haqqi var, ucan qusa ucma desin? Kimin haqqi var, axan suya, axma desin? Kimin haqqi var, yarpaqlanan agaca, yarpaqlanma desin? Kimin haqq var bir insandan ellerinin, dilinin, ruhunun azadligini alsin? Kimin haqqi var bir xalqin olan bu haqlari ayaqlari altina salsin? Bunu eden varsa, o, heyata qarsidir insanin en tebii haqlarina qarsidir. Bunu eden varsa, o, canidir, qatildir, insan haqlarinin canisi, qatili. Onu ortadan qaldirmaq, insana layiq olan azad...