Mi trovas en tiu i libro mian plezuron legi fluan Esperanton, krome de kaj pri popolo, kiu - eble ankau instigite de siaj apartaj historiaj spertoj kaj sia relativa lingva izoliteco - havas grandajn meritojn pri Esperanto.

La esprimo de nacia nostalgio je perdita mondo post politika humiligo estas sentoj bedaurinde ne malofte kauzitaj en la homaro. Mi povas kompreni - kaj kunsenti - por hungaro la dolore- ojan rekonon, en nehungara teksto, de tradicia hungara urbonomo, kiujn la kruela politiko forvi is el la mondomapo - ekz-e la hungara NagyvArad nO varot]. Tiaj sentoj, bone...