Translated by A.A. Brill With an Introduction by Stephen Wilson.

Sigmund Freud's audacious masterpiece, The Interpretation of Dreams, has never ceased to stimulate controversy since its publication in 1900.

Freud is acknowledged as the founder of psychoanalysis, the key to unlocking the human mind, a task which has become essential to man's survival in the twentieth century, as science and technology have rushed ahead of our ability to cope with their consequences.

Freud saw that man is at war with himself and often unable to tolerate too much...

Terapia psychiczna oznacza terapię duszy. Można by więc mniemać, że przez określenie to rozumiemy: terapia patologicznych zjawisk życia społecznego.
Książka opisuje m.in.. Psychoterapię, "dziką" psychoanalizę, wprowadzenie do terapii, drogi terapii psychoanalitycznej i technikę psychoanalityczną.

W gronie mężczyzn, dla których nie ulega wątpliwości, że najważniejsze zagadki marzenia sennego rozwikłane zostały dzięki staraniom autora niniejszego artykułu, pewnego dnia pojawiło się pragnienie, by zająć siętakimi snami, które w ogóle nigdy nie były przez nikogo śnione, a zatem snami stworzonymi przez psiarzy i przypisanymi osobom fantastycznym, bohaterom pojawiającym się na scenie opowiadania.

Tom ten obejmuje dwie najsłynniejsze historie przypadków: znaną potocznie jako historia "małego Hansa", pracę "Analiza fobii pięciolatka" (1909) oraz powszechnie nazwane analizą "Człowieka wilka" studium pt. "Z historii nerwicy dziecęcej" (1914).
Obie przedstawione tu historie łączy fakt, że są to analizy nerwic dziecięcych i z tego względu nawzajem się uzupełniają i wspierają.Teskty zawierają dyskusję na temat kilku kluczowych pomysłów psychoanalitycznych Freuda, a zatem omawiają problem seksualności dziecęcej

Sigmund Freud, właściwie Sigismund Szlomo Freud (ur. 6 maja 1856 we Freibergu na Morawach, obecnie Příbor w Republice Czeskiej; zm. 23 września 1939 w Londynie), austriacki neurolog i psychiatra. Uważa się go za "ojca" jednego z najważniejszych kierunków we współczesnej psychologii – psychoanalizy.

Mimo że Freud nie był filozofem w ścisłym tego słowa znaczeniu, jego koncepcje funkcjonowania umysłu ludzkiego, odrzucające racjonalność ludzkich wyborów i zachowań na rzecz czynników irracjonalnych i emocjonalnych, wywarły ogromny wpływ na filozofów, uczonych i...

Ósmy tom dzieł Sigmunda Freuda zawiera jego pisma metapsychologiczne. Sam Freud używał terminu "metapsychologia" - utożsamianego z "psychologią nieświadomości" - na określenie teorii zajmującej się opisem struktury, funkcjonowania i przejawów aparatu psychicznego PSYCHE nieświadomej.

Piąty tom Dzieł Sigmunda Freuda obejmuje wybór pism z zakresu teorii seksualnej - jak uważał sam Freud - największego dokonania psychoanalizy, najpoważniejszego wkładu freudyzmu do wiedzy o człowieku. Publikujemy tu zatem Trzy rozprawy z teorii seksualnej; praca ta to niewątpliwie najważniejszy przyczynek Freuda do antropologii. Freud po raz pierwszy w tak kompleksowej i spójnej formie wyłożył tu poglądy dotyczące faz rozwoju seksualnego człowieka, pierwotnej seksualności dziecięcej, wyboru obiektu, stref erogennych, pierwotnej biseksualności istoty ludzkiej i tzw....

Dzieło Freuda zawsze odwoływało się do sztuk plastycznych i tekstów literackich - w niniejszym, X tomie Dzieł, publikujemy najważniejsze i najbardziej znane teksty poświęcone psychoanalitycznej refleksji o sztuce i literaturze.

Wstęp do psychoanalizy to najbardziej znana, klasyczna już książka Freuda, która zapoczątkowała rozwój i popularyzację psychoanalizy jako teorii, metody badawczej i środka terapii. Zawiera cykl wykładów wygłoszonych przez autora w latach 1915 - 1917 przed audytorium składającym się z lekarzy i laików obojga płci, którym wyjaśniał podstawowe założenia swej koncepcji. Znając główne zastrzeżenia, jakie wobec niej wysuwano, wykłady te potraktował niezwykle poważnie, przygotowując je w postaci napisanego tekstu. W pierwszych wykładach analizuje czynności pomyłkowe...

Sigmund Freud (1856–1939), jeden z filarów XX-wiecznej myśli europejskiej, bez których nie byłaby ona tym, czym była, swoją psychoanalizę odnosił też – na zasadzie analogii – do rozległych rozważań o kulturze i religii. Niniejszy tom zawiera dwa słynne i charakterystyczne eseje temu poświęcone. Są to: Dyskomfort w kulturze (1930) i Przyszłość pewnego złudzenia (1927). Freud uważa, że kultura z samej swojej istoty służy do łączenia ludzi w większe całości, do jednoczenia ich. Odbywa się to na drodze represji, tłumienia indywidualności, narzucania...