"De Woudbaar deit sik blot den wiesen, den he darto bestimmt hett. De Woudbaar hett sik numaal Nourka utsocht. Nourka mutt sik fugen un versoken, sien Stamm to retten." De oole Schamanin schickt den jungen Woudloper Nourka op de Reis. Denn siet veelen Maanden will in'n Woudenland de Winter nich vergahn un uk de Sunn lett sik siet veelen Weken nich mehr sehn.Um dat Overleben vun sien Stamm to retten, mutt Nourka den Eensam Hude opspoorn un em dat Stammesleed singen. Man leeder sund de Stropen unner dree Stamm opdeelt worrn. Sodennig mutt sik Nourka op'e Reis maken un de annern Stamm opsoken....

Just in den Ogenblick as de Huusdoor togung, floog dat Hoffdoor to beiden Sieden op, un allmachtig groote Keerls mit iesern Kappen un Wapen keemen in den Hoff trammst. Moosa druck Reetje un Lark wat dichter in den Tuunschatten. As 'n Muus, de mit ehrn Jungen op de Katt luurt, stunn de daar. Lark un Reetje gung dat nich anners. Witt as'n frischkalkte Wand deen sik Broder und Soster bi de Hann fasthollen. In'e Twischen weern de Halvriesen op dat Wahnhuus tostort. As weern se mall, deen se mit de Ax de Huusdoor tweikloben. Daar sund se wedder all: Nourka, Wiiken, Hassel un Moosa. Dortig Jahrer...

Aver een mutt je de Saak op'n Grund gahn. Denn wenn dat in'n heelen Farriswoold keen Zegen mehr gifft, denn warrt sik Witschen un Nokken boos in'e Haar kregen." Daar hest wat wahrs seggt " suuch Nourka. Dat Zegenstehlen is'n boos Ding Aver dat daar Wiiken ehr Hann in't Spill hebben schall... Nee Dat suht mi ehr na Verraat ut. Daar kanns op speen Schasst man sehn, hebbt wi eersmaal Wiiken funnen, denn warrt sik dat amenn uk rutstellen, dat daar'n ganz anners een daarachter stickt." De Woudloper Nourka un de Noksch Wiiken hebbt sik siet ehrn eersten Aventuur ineenanner verkiekt un wullt vun...