Wyniki wyszukiwania:

Lubię tu latem marnować czas. Może dlatego, że po lekturze Prousta nie wierzę w marnowanie czasu. Gdy niedzielni taternicy biegają po graniach w drogich ubraniach, ja piję lemoniadę, jem pierniczki i patrzę na Roztocką Czubę. Kiedyś jej fragment się obsunął, co wyeliminowało z tego obszaru ruch autobusowy. I dobrze. Z tą myślą zasypiam na leżaczku. W snach przychodzi Bartuś Obrochta - legendarny gazda z Roztoki. Niegdyś na skrzypcach grał najpiękniejsze melodie dla Sienkiewicza i Prusa, dziś rzępoli tylko dla mnie. 5 to nie tylko kolejny tom autorski Łukasza...

Czwarta książka Łukasza Kamińskiego, tym razem zabiera nas w cztery strony świata, pokazuje wyjątkowe chwile różnych regionów, różnych ludzi, znajdziemy w tych wierszach przede wszystkim wiedzę pozyskaną z encyklopedii, prasy i wierszy poetów z danych miejsc. Kamiński rozpoczyna wiersze słowami: widziałem, słyszałem, czułem lub byłem - po kolejnej lekturze Czytelnik zaczyna w to wierzyć.

Fragment wiersza:

„miasto tworzą ludzie

to od nich zależy

stopień nieczułości chciałbym

pisać jak hrabal o skarbach

świata całego”

Łukasz Kamiński jest nauczycielem. Prowadzi lekcje. Dyktuje do zeszytów. Odpytuje. Wystawia stopnie. Taki ma zawód
Tylko w jego wierszach słyszymy kogoś, kto nie wie. Kto stracił pewność. Opuszcza słowa. Bywa niepewny, zaskoczony. Dlatego warto go słuchać.
Marcin Wicha