Wyniki wyszukiwania:

Paweł Iwanowicz Cziczikow grzeczny, zadbany, porządny obywatel zajeżdża ze swym stangretem Selifanem oraz lokajem Pietrkiem do miasta gubernialnego N., gdzieś na rosyjskiej prowincji. Cziczikowa poznajemy powoli. Nie jest zbyt bogaty, ale też i nie jest biedny, ani tłusty, ani chudy raczej dosyć bezbarwny. Zapoznaje się najpierw z ważnymi osobistościami miasta. Robi to bardzo zręcznie, wzbudza ogólną sympatię i zainteresowanie. Następnie zaczyna objeżdżać okoliczne majątki, w celu skupowania martwych dusz chłopskich. Podróżując z nim poznajemy najróżniejsze...

Paweł Iwanowicz Cziczikow grzeczny, zadbany, porządny obywatel zajeżdża ze swym stangretem Selifanem oraz lokajem Pietrkiem do miasta gubernialnego N., gdzieś na rosyjskiej prowincji. Cziczikowa poznajemy powoli. Nie jest zbyt bogaty, ale też i nie jest biedny, ani tłusty, ani chudy raczej dosyć bezbarwny.Zapoznaje się najpierw z ważnymi osobistościami miasta. Robi to bardzo zręcznie, wzbudza ogólną sympatię i zainteresowanie. Następnie zaczyna objeżdżać okoliczne majątki, w celu zakupienia martwych dusz chłopskich. Podróżując z nim poznajemy najróżniejsze...

Mikołaj Gogol (1809-52) - rosyjski pisarz, poeta, dramaturg, autor m.in. powieści Martwe dusze, cyklu opowiadań petersburskich (m.in. Pamiętnik wariata, czy Nos), bodaj jednak największą sławę przyniosły mu dramaty, zwłaszcza Ożenek i przede wszystkim tłumaczony na kilkadziesią języków, grany w teatrach całego świata Rewizor. Jak pisze Antoni Semczuk (w Dziejach literatur europejskich) Intryga komedii oparta jest na komicznym qui pro quo: przygodnego podróżnika, młodzieńca z lekka głupawego, wzięto w małym prowincjonalnym miasteczku za tajnego rewizora ze stolicy. Ten,...

Ożenek - komedia z 1842 roku. Jest to satyra na ówczesne społeczeństwo, na małżeństwa z rozsądku, aranżowane przez swatów. Utwór pełen jest groteskowych postaci i absurdalnych sytuacji, do dziś chętnie wystawiany na scenach teatralnych na całym świecie. Rewizor jest to jedno z najważniejszych dzieł w literaturze, napisane w 1836 roku, będące ostrą satyrą na korupcję, biurokrację i moralną degrengoladę społeczeństwa w XIX wieku. Gogol obnaża w nim ludzkie wady, zwłaszcza służalczość, tchórzostwo, chciwość i hipokryzję.