Wyniki wyszukiwania:

Niniejsza książka zaczęła się kształtować przed wieloma laty, dzięki pamiętnym konferencjom polonistycznym w Krośnie. Publikacja przybrała postać zbioru szkiców o Stanisławie Pigoniu jako człowieku uniwersytetu i pisarzu, przede wszystkim zaś - mickiewiczologu, interpretatorze arcydzieł poety i znawcy jego biografii. Druga część tomu to cykl pięciu prac pozostających w obrębie problematyki naukowej szczególnie bliskiej temu uczonemu. Opracowania stanowią pendant wobec dorobku Pigonia z zakresu biografistyki i edytorstwa mickiewiczowskiego, wiedzy o kulturze...

W polu uwagi Autora znajdują się więc poemat romantyczny i epos. Od razu dodam, że tok myślenia Autora na temat struktury rodzajowej i gatunkowej Pana Tadeusza jest oryginalny i przedstawia gruntownie przepracowaną korektę najczęściej spotykanego w stanie badań romantycznego - nie tylko Mickiewiczowskiego - statusu kwalifikacji genologicznych. Wynika ona z uruchomienia koncepcji wielkiej formy i myślenia kategoriami estetycznymi, a to prowadzi do nader interesujących wniosków, w myśl których wielogatunkowe i różnorodzajowe sploty materii utworu nie są efektem (parafrazując...

Niniejsza książka nosi tytuł "Mickiewiczowski pięcioksiąg romantyczny", ponieważ w pięciu rozdziałach omawia utwory, które odegrały kluczową rolę w rozwijaniu przez Mickiewicza prądu romantycznego w Polsce oraz w budowaniu przezeń coraz śmielszych, coraz bardziej złożonych form dzieła romantycznego. Tymi utworami są: mitopoetyckie narracje z cyklu "Ballady i romanse" (1822), "Sonety krymskie" z moskiewskiej edycji dyptyku cyklicznego "Sonety" (1826), "Konrad Wallenrod" (1828), poemat "Dziady" jako dzieło cykliczne (1823-1832), a także "Pan Tadeusz" (1834) w swoim...