Podczas drugiej wojny światowej armia niemiecka używała różnorodnych pojazdów gąsienicowych i półgąsienicowych. Wśród tej ostatniej grupy najliczniej były produkowane półgąsienicowe transportery opancerzone (Schutzenpanzerwagen ? SPW) Sd Kfz 251 i Sd Kfz 250. Transportery Sd Kfz 251 zostały uprzednio omówione w trzech opracowaniach : Militaria nr 538, 564 i 594. Transportery leichter Schutzenpanzerwagen Sd Kfz 250 były typem lekkim o mniejszej masie i nośności, niż cięższe Sd Kfz 251. Podobnie, jak już wspomniany Sd Kfz 251, produkowane były w wielu wersjach różniących się konstrukcją podwozia i opancerzonego nadwozia. Miały uzupełnić Sd Kfz 251 i zastąpić większe transportery w tych działaniach, podczas których nie było konieczności użycia Sd Kfz 251 np. w jednostkach łączności, dowodzenia, transportu działonu moździerza z uzbrojeniem czy holowania armaty przeciwpancernej kalibru 37mm. Produkowane byty w dwóch wersjach, Ausf. A i Ausf. B (wcześniej używano nieprawidłowego określenia, wykreowanego przez Waltera J.Spielbergera ,,Alt i,,Neue), a ponadto wykonywano kilka typów opancerzenia, oznaczonych Sd Kfz 250/E, Socjalistycznych Sd Kfz 250/1-12 Kfz 250/Z oraz dwanaście wersji specjalistycznych Sd Kfz 250/1-12 Sd Kfz 250 były używane w jednostkach grenadierów pancernych, łączności, artylerii, saperów i w pododdziałach rozpoznawczych. W tych ostatnich z powodzeniem zastąpiły kołowe samochody pancerne. W niniejszym opracowaniu zostaną omówione tylko transportery Sd Kfz 250 Ausf. A, czyli dawne ,,Alt. W kolejnym zostaną przedstawione transportery leichter Schtzenpanzerwagen Sd Kfz 250 Ausf. B lub ,,Neue, a Ponadto pojazdy Sd Kfz 252 używane dc transportu amunicji w jednostkach dział szturmowych i Sd Kfz 253 służące jako wozy obserwacyjne w jednostkach artylerii zmotoryzowanej, szturmowej i samobieżnej.