ISBN-13: 9788395261152 / Polski / broszurowa / 2019 / 272 str.
Pamiętacie Państwo układankę, w której przesuwa się kwadraty w górę, w dół i w bok tak, aby kilka, kilkanaście pozornie niezwiązanych ze sobą kolorowych kwadracików utworzyło jeden spójny obrazek?Ta książka jest właśnie taką układanką.Każde z osiemnastu opowiadań to mikroopowieść, osobny rozdział większej historii. Bohaterowie Luba, Drago, Dionizy, Głaz, Tulka, Dima, Ota, Ryszard, Bencjon - pojawiają się w kolejnych opowieściach w różnych konfiguracjach i w różnych momentach swojego życia. W każdej takiej opowieści odnajdziemy inny okruch ich pogmatwanych życiorysów.Nic tu nie jest proste, miłość nie przychodzi bez trudu, nie trwa bez boleści, ojcostwo jest przywilejem, radością, ale bywa też niechciane i wypierane, odwaga ma swoją cenę, każda decyzja niesie ze sobą konsekwencje. Pogubieni życiowo bohaterowie próbują jakoś posklejać swoje życie, nadać mu sens, zapełnić czymś, co da poczucie spełnienia.Jak mówi Piotr Wojciechowski: Wszystko jest tu zmyślone i wszystko jest najlepszą osiemnastokaratową prawdą. Mam nadzieję, że czytając, przypomnicie sobie klejnoty chwil, okruchy wzruszeń z Waszego życia.
Pamiętacie Państwo układankę, w której przesuwa się kwadraty w górę, w dół i w bok tak, aby kilka, kilkanaście pozornie niezwiązanych ze sobą kolorowych kwadracików utworzyło jeden spójny obrazek?Ta książka jest właśnie taką układanką.Każde z osiemnastu opowiadań to mikroopowieść, osobny rozdział większej historii. Bohaterowie Luba, Drago, Dionizy, Głaz, Tulka, Dima, Ota, Ryszard, Bencjon - pojawiają się w kolejnych opowieściach w różnych konfiguracjach i w różnych momentach swojego życia. W każdej takiej opowieści odnajdziemy inny okruch ich pogmatwanych życiorysów.Nic tu nie jest proste, miłość nie przychodzi bez trudu, nie trwa bez boleści, ojcostwo jest przywilejem, radością, ale bywa też niechciane i wypierane, odwaga ma swoją cenę, każda decyzja niesie ze sobą konsekwencje. Pogubieni życiowo bohaterowie próbują jakoś posklejać swoje życie, nadać mu sens, zapełnić czymś, co da poczucie spełnienia.Jak mówi Piotr Wojciechowski: Wszystko jest tu zmyślone i wszystko jest najlepszą osiemnastokaratową prawdą. Mam nadzieję, że czytając, przypomnicie sobie klejnoty chwil, okruchy wzruszeń z Waszego życia.