ISBN-13: 9788381039109 / Polski / broszurowa / 2022 / 156 str.
Rodos Wyspa słońcaPo ciemku nad wodospad?Jak smakuje wino z Embony?Gdzie szkolą się polscy kitesurferzy?Kogo można spotkać w każdej rodyjskiej restauracji?Podczas podróży z Pascalem wylądujesz na słońcu!Wszyscy, którzy zajmowali wyspę przez wieki, pozostawili na niej trwały ślad. Dzięki temu możemy dziś odkrywać starożytne ruiny, bizantyjskie kościółki, tureckie meczety czy zabudowę z okresu włoskiego. Gdzie się nie obejrzymy, dopada nas historia. Nawet kuchnia rodyjska jest tego odzwierciedleniem. Nie tylko w doborze składników i potrawach, ale nawet w ich nazewnictwie. Dzięki temu tylko tutaj spróbujemy pitaroudii, lakani, giaprakii czy melekounii. Jednak w tym celu trzeba wybrać się w głąb wyspy, do miejsc kultywujących tradycję.Izabela Panopulos, autorka bloga wysparodos.comChochlakia to powszechne na Rodos tradycyjne, żwirowe posadzki. Wyłożone są nimi ścieżki, dziedzińce, a nawet wnętrza budynków. Te kamienne mozaiki ułożone z czarnych i jasnych otoczaków tworzą wymyślne wzory, od figur geometrycznych po motywy roślinne. Technika sięga II w. p.n.e., a jej nazwa pochodzi od wygładzonych przez wodę kamieni, zwanych po grecku chochlki.
Rodos Wyspa słońcaPo ciemku nad wodospad?Jak smakuje wino z Embony?Gdzie szkolą się polscy kitesurferzy?Kogo można spotkać w każdej rodyjskiej restauracji?Podczas podróży z Pascalem wylądujesz na słońcu!Wszyscy, którzy zajmowali wyspę przez wieki, pozostawili na niej trwały ślad. Dzięki temu możemy dziś odkrywać starożytne ruiny, bizantyjskie kościółki, tureckie meczety czy zabudowę z okresu włoskiego. Gdzie się nie obejrzymy, dopada nas historia. Nawet kuchnia rodyjska jest tego odzwierciedleniem. Nie tylko w doborze składników i potrawach, ale nawet w ich nazewnictwie. Dzięki temu tylko tutaj spróbujemy pitaroudii, lakani, giaprakii czy melekounii. Jednak w tym celu trzeba wybrać się w głąb wyspy, do miejsc kultywujących tradycję.Izabela Panopulos, autorka bloga wysparodos.comChochlakia to powszechne na Rodos tradycyjne, żwirowe posadzki. Wyłożone są nimi ścieżki, dziedzińce, a nawet wnętrza budynków. Te kamienne mozaiki ułożone z czarnych i jasnych otoczaków tworzą wymyślne wzory, od figur geometrycznych po motywy roślinne. Technika sięga II w. p.n.e., a jej nazwa pochodzi od wygładzonych przez wodę kamieni, zwanych po grecku chochlki.